Бұрын көп ойнайтын сүйікті қуыршағың қайда? Шынымен балалық сәтіңнің ең қызықты сәттері жәй ешқашан болмағандай өтіп кеткенін қалай байқамай қалдың? Мүмкін ол сәттер мүлдем болмағанда шығар? Неге онда олар жәй жалған ностальгия секілді көрінеді?