แววตาที่เปี่ยมไปด้วยความรัก ปลายนิ้วที่แสนอ่อนโยน และแม้แต่ร่างกายที่แข็งแรงกำยำ รุ่นพี่ยูชีวาน คือชายหนุ่มผู้สมบูรณ์แบบที่ตรงสเป็กของฮันแซอีทุกข้อ อย่างไรก็ตาม ด้วยงานที่รัดตัวของชีวาน เวลาที่พวกเขาได้ใช้ร่วมกันจึงลดลงเรื่อย ๆ และแทจีโฮ เด็กปีสองที่กลับยังมหา'ลัย ได้ปลอบโยนแซอีที่กำลังรู้สึกเหงา ผิวแทน กล้ามแน่น สายตาที่ทำให้คนที่ถูกมองต้องประหม่า การถูกเนื้อต้องตัวที่ดูเหมือนจะไม่ตั้งใจ กลับทำให้รู้สึกปรารถนามากยิ่งขึ้น "ถ้าเป็นผม คงไม่ปล่อยให้คุณต้องเหงาขนาดนี้หรอก" จีโฮกล่าว แม้จะเข้าใจความหมายของคำกล่าวนั้น แต่แซอีก็รู้สึกว่าตัวเองต้องแกล้งทำเป็นไม่รู้ ฉันควรทำยังไงดี? ไม่อยากจะเลือกใคร อยากเก็บเธอเอาไว้ ทั้งสองคน~